| مرکز دانش IT |
Error control
کنترل خطا
کنترل خطا تکنیک تشخیص و تصحیح خطاهای ایجاد شده در بلوک داده ها در طول ارتباط است. به عبارت دیگر، قابلیت اطمینان کاراکترها را هم در سطح بیت و هم در سطح بسته بررسی می کند. اگر کنترل خطا مناسب انجام شود، از داده های منتقل شده و دریافت شده اطمینان حاصل می شود که یکسان هستند.
داده در هنگام انتقال می تواند خراب شود. به منظور حفظ ارتباط قابل اعتماد، خطاها باید شناسایی و اصلاح شوند. چندین پروتکل کنترل خطا در دسترس است و از تشخیص خطا و انتقال مجدد فریم های اصلاح شده استفاده می کند. برخی از تکنیک های رایج مورد استفاده در کنترل خطا، تأیید، زمان بندی و تأیید منفی است. در یک شبکه، دو نوع خطا رخ می دهد: خطاهای تک بیتی و خطاهای پشت سر هم. خطای تک بیتی، فقط یک بیت داده تغییر می یابد. در یک خطای پشت سر هم، دو یا چند بیت تغییر می کنند.
کنترل خطای پیش رو و کنترل خطای بازخورد دو نوع مکانیسم کنترل خطا هستند که در ارتباطات مورد استفاده قرار می گیرند. در کنترل خطای پیش رو، اطلاعات اضافی نیز به همراه داده ها منتقل می شوند. این اطلاعات به گیرنده کمک می کند تا محل رخداد خطا را در داده های منتقل شده مشخص و تعیین کند. در کنترل خطا به عقب یا بازخورد، به همراه هر کاراکتر، اطلاعات کمی اضافی برای تشخیص خطاها ارائه می شود. گیرنده در این تکنیک تصحیح خطا را انجام نمی دهد. اگر داده دریافت شده حاوی خطا باشد، کل داده ها دوباره ارسال می شوند. کنترل خطای پیش رو به دلیل مقادیر اطلاعات اضافی که منتقل می کند، کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.