فناوری اطلاعات ترکیبی
الگوی سنتی میزبانی زیرساخت‌های فناوری اطلاعات در یک سازمان، به پایان روزهای خوشش رسیده و سازمان‌ها دریافته‌اند برای کاهش هزینه‌ها باید به فکر معماری‌های خاصی باشند، که اجازه دهد از رایانش ابری و زیرساخت‌های درون سازمانی به بهترین شکل استفاده کنند. راهکاری که تحت عنوان فناوری اطلاعات ترکیبی (Hybrid IT) شناخته می‌شود. این راهکار ارزشمند به سازمان‌ها اجازه می‌دهد بالاترین بهره را از منابع سازمانی ببرند و مدیریت دقیقی بر آن‌ها اعمال کنند. به بیان دقیق‌تر، فناوری اطلاعات ترکیبی (فناوری اطلاعات هیبریدی) به سازمان‌ها اجازه می‌دهد بخشی از نیازهای محاسباتی و ذخیره‌سازی را از طریق ارائه‌دهندگان خدمات رایانش ابری و بخش دیگر را خودشان تامین کنند و به این شکل منابع درون سازمانی را صرف محاسبات با اهمیت‌تر کنند. به‌طور مثال، می‌توان از راه‌حل‌های ابرعمومی و سرویس‌های رایج برای میزبانی اطلاعاتی که ماهیت عمومی دارند و حساس نیستند استفاده کرد یا برخی از فرآیندهای محاسباتی همچون آموزش مدل‌های هوشمند را به دست پر توان ماشین‌های مجازی ابرمحور سپرد و اطلاعات حساس یا تحلیل داده‌های تجاری را به‌شکل درون سازمانی پردازش کرد. سازمان‌ها می‌توانند بر مبنای روش فوق منابع را به دقیق‌ترین شکل ممکن مدیریت کنند و اطمینان حاصل کنند که اطلاعات استراتژیک در بالاترین سطح از امنیت قرار خواهند داشت.
فناوری اطلاعات ترکیبی چه مزیتی برای شرکت‌ها به همراه دارد؟
الگوی فوق اجازه می‌دهد از معماری محاسباتی توزیع شده استفاده کنیم و همه تجهیزات زیرساختی را در یک مکان واحد در اختیار نداشته باشیم و از مزیت استقرار در موقعیت‌های جغرافیایی مختلف به بهترین شکل استفاده کنیم. به بیان دقیق‌تر، معماری راهبردی فوق اجازه می‌دهد مراکز داده ترکیبی را (hybrid data center) پیاده‌سازی کنیم. لازم به توضیح است که مرکز داده هیبریدی به ترکیبی از زیرساخت‌های ابرمحور و درون سازمانی اشاره دارد که امکان اشتراک‌گذاری برنامه‌ها و داده‌ها را بین مراکز داده با استفاده از شبکه‌های ارتباطی فراهم می‌کند. در این حالت، فرآیند مدیریت این زیرساخت پراکنده بر عهده سازمان بوده یا به ارائه‌دهنده خدمات فضای ابری واگذار می‌شود. یک مرکز داده ترکیبی، چابکی در انجام عملیات تجاری، مقیاس‌پذیری بر اساس تقاضا و برقراری توازن میان پردازش‌های درون سازمانی و ابری را در اختیار شرکت‌ها و سازمان‌ها قرار می‌دهد و اجازه می‌دهد هر زمان که نیاز بود فرآیند استقرار سرورهای اضافی درون سازمانی مطابق با خط‌مشی‌ها انجام شود، بدون آن‌که سرمایه‌گذاری هنگفت در این زمینه ضرورتی داشته باشد.
فناوری اطلاعات ترکیبی در مقابل ابر هیبریدی
رویکرد ترکیبی به یک سازمان اجازه می‌دهد ضمن بهره‌برداری از مزایای محاسبات ابری، بر مبنای رویکردی متمرکز به مدیریت فناوری اطلاعات بپردازد. این‌جا موضوع مهمی وجود دارد که بد نیست اشاره کوتاهی به آن داشته باشیم. اصطلاح فناوری اطلاعات ترکیبی اغلب به جای واژه ابر ترکیبی استفاده می‌شود. این تعریف تاحدود زیادی درست است، اما باید به این نکته دقت کنیم که ابر ترکیبی می‌تواند به معماری ابری نیز اشاره داشته باشد که در آن فروشنده‌ای که یک ابر خصوصی دارد با یک ارائه‌دهنده ابر عمومی مشارکت می‌کند یا یک ارائه‌دهنده ابر عمومی با فروشنده‌ای که پلتفرم‌های ابر خصوصی را فراهم می‌کند، مشارکت می‌کند. بنابراین در حالی که فناوری اطلاعات هیبریدی شکلی از ابر ترکیبی است، همه ابرهای هیبریدی، فناوری اطلاعات هیبریدی در نظر گرفته نمی‌شوند. همچنین، اگر به شکل دقیق و تخصصی به این پرسش پاسخ دهیم باید بگوییم که فناوری اطلاعات ترکیبی به ارائه منابع مختلف فناوری اطلاعات به عنوان یک سرویس اشاره دارد، در حالی که ابر ترکیبی به ترکیب فضای ذخیره‌سازی ابری عمومی و خصوصی اشاره دارد.
چرا سازمان‌ها علاقه‌مند به فناوری اطلاعات هیبریدی هستند؟
سه عامل باعث می‌شود تا سازمان‌ها به فناوری اطلاعات ابری علاقه‌مند شوند. اولین مورد نیاز یک شرکت به حفظ کنترل و نظارت بر داده‌ها به منظور حصول اطمینان از امنیت، مقرون به صرفه بودن مولفه‌های ابری مثل نرم‌افزار به عنوان سرویس و ذخیره‌سازی به عنوان یک سرویس و تمایل به اعمال تغییرات متناسب با تغییر الگوی تجاری در کوتاه‌ترین زمان ممکن است. بنابراین، باید بگوییم این مسئله به خط‌مشی‌های کلان تجاری سازمان‌ها مثل تعداد نیروهای دورکار، نوع پیچیدگی و سنگینی فرآیندهای محاسباتی، تعداد کاربران یا مشتریان سازمان و موارد این چنینی بستگی دارد.
امنیت داده‌ها و فناوری اطلاعات ترکیبی
یک محیط فناوری اطلاعات ترکیبی، امنیت و کنترل بر یک محیط داخلی را با انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری خدمات ابری ترکیب می‌کند. به این ترتیب، کسب‌وکارها می‌توانند داده‌های حساس را در زیرساخت‌های فناوری اطلاعات داخلی خود که در آن استانداردهای خاصی رعایت می‌شود، نگهداری کنند، در حالی که از منابع ابری برای توزیع برنامه‌ها، بارهای کاری و داده‌هایی که مشمول مقررات امنیت سایبری نیستند، استفاده کنند.
مدیریت هزینه‌ها و فناوری اطلاعات ترکیبی
در شرایطی که نظارت بر هزینه‌ها در یک محیط فناوری اطلاعات ترکیبی نیاز به کمی دقت دارد و در بیشتر موارد شرکت‌ها نیازمند مشاورانی هستند که در زمینه قیمت‌گذاری به آن‌ها توصیه‌های دقیق ارائه دهند، اما در بلندمدت صرفه‌جویی در هزینه‌ها را به همراه دارند. در صورتی که استراتژی‌ها به خوبی چیده، پیاده‌سازی و مدیریت شوند، زیرساخت ترکیبی نرخ بازگشت سرمایه خوبی را به همراه دارد.
انعطاف‌پذیری و فناوری اطلاعات ترکیبی
محیط‌های ابری ترکیبی به تیم‌های فناوری اطلاعات اجازه می‌دهد فرآیند بهینه‌سازی منابع را به شکل ساده‌تری مدیریت کنند و تنها بخشی از وقت خود را صرف مدیریت زیرساخت‌های درون سازمانی کنند و فرآیند نظارت، نگهداری و به‌روزرسانی ابری را به ارائه‌دهندگان خدمات محول کنند. رویکرد فوق منجر باعث می‌شود تیم‌های دوآپس وقت کمتری را صرف مدیریت جنبه‌های مختلف زیرساختی کنند و به جای آن متمرکز بر استراتژی‌های سازمانی شوند. همچنین، در معماری سنتی، خرابی تجهیزاتی مثل سرورها یا استوریج‌ها باعث می‌شود دسترسی به یکسری از خدمات تا برطرف شدن مشکلات متوقف شود و در عمل شرکت متضرر شود، اما در مدل فناوری اطلاعات ترکیبی، امکان جایگزینی موقت منابع یا انجام کارها از طریق ابر بدون مشکل انجام می‌شود که تاخیر در انجام کارها یا متوقف شدن خدمت‌رسانی را به همراه نخواهد داشت.
چگونه یک استراتژی کارآمد در راستای پیاده‌سازی فناوری اطلاعات ترکیبی آماده کنیم؟
اکنون که می‌دانیم استراتژی فوق چه مزایای درخشانی در اختیار ما قرار می‌دهد، به پرسش کلیدی این مطلب می‌رسیم که بر مبنای چه راهکاری باید یک چنین استراتژی را در سازمان پیاده‌سازی کنیم؟ اولین و مهم‌ترین اصلی که باید به آن توجه داشته باشید این است که اگر زیرساخت فناوری اطلاعات فاقد مدیریت دقیق و متمرکز باشد، همه چیز به سرعت از کنترل خارج شده و پیچیدگی‌ها دوچندان خواهد شد. به بیان دقیق‌تر، پیاده‌سازی معماری فوق مستلزم تعامل واحدهای مختلف یک سازمان با یکدیگر با هدف مدیریت بخش‌های مختلف این استراتژی است که از دو بخش زیرساخت ابری و درون سازمانی تشکیل می‌شود. همچنین، به منظور نظارت بر زیرساخت به ابزارهای کارآمد و پیشرفته‌ای نیاز است که امکانات لازم را در اختیار کارشناسان قرار دهد. اکنون اجازه دهید پنج استراتژی کلیدی که باعث می‌شوند یک زیرساخت ترکیبی کارآمد را پیاده‌سازی کنیم مورد بررسی قرار دهیم:
۱. به‌کارگیری ابزارهایی که قابلیت دید فراگیری ارائه می‌دهند
خوشبختانه، ابزارهای قدرتمندی برای مشاهده اتفاقاتی که در شبکه‌های بزرگ رخ می‌دهد در دسترس قرار دارند، که اطلاعات کاملی در ارتباط با فعالیت‌های انجام شده در یک شبکه ارائه می‌دهند. به بیان دقیق‌تر، این راه‌حل‌ها تمامی فعالیت‌های انجام شده توسط برنامه‌های کاربردی، گره‌ها و حجم کاری آن‌ها را زیرنظر می‌گیرند و جزییات دقیقی در ارتباط با فرایندهای محاسباتی، میزان اطلاعات وارد و خارج شونده به شبکه و غیره ارائه می‌کنند که نه تنها فرآیند عیب‌یابی را ساده می‌کنند، بلکه گزارشی دقیق در ارتباط با ترافیکی که هر یک از گره‌های مختلف به خود اختصاص داده‌اند، ارائه می‌کنند. به‌طوری که کارشناسان شبکه می‌توانند عملکرد برنامه‌ها را در هر بخش از شبکه که قرار دارند بررسی کرده، مشکلات آن‌ها را شناسایی کرده و فرآیندهای اصلاحی لازم را روی آن‌ها انجام دهند. امروزه، انواع مختلفی از این ابزارها در دسترس قرار دارند که قابلیت نظارت و مدیریت بر بانک‌های اطلاعاتی، سامانه‌ها، شبکه‌ها و ابرهای ترکیبی را ارائه می‌کنند. یک نمونه خوب در این زمینه مجموعه راه‌حل‌های SolarWinds است که کامل‌ترین گزینه در این زمینه هستند.
۲. پذیرش و پیاده‌سازی خودکارسازی و معماری توزیع شده
فرآیند نظارت و مدیریت بر زیرساخت فناوری اطلاعات ترکیبی منوط به انطباق سریع با تغییرات و الزامات با هدف دستیابی به بهترین نتایج و پیشگیری از بروز مشکل هدررفت منابع سازمانی است. سازمان‌ها در صورتی به چنین هدفی دست پیدا می‌کنند که راه‌حل‌های سنتی را کنار گذاشته و از راه‌حل‌های نوینی مثل واسط‌های برنامه‌نویسی کاربردی و REST API، پیاده‌سازی معماری‌های توزیع شده و به ویژه ریزسرویس‌ها یا همان میکروسرویس‌ها استفاده کنند. همچنین، نباید از اصل خودکارسازی غافل شد که راهکاری سریع و هوشمندانه در ارتباط با انتقال، مقیاس‌پذیری و ویرایش در اختیار ما قرار می‌دهند و به طور مثال اجازه می‌دهند به ساده‌ترین شکل ماشین‌های مجازی را از یک سرور به سرور دیگر انتقال دهیم.
۳. تمرکز بر مهارت‌های فنی
هنگامی که تصمیم می‌گیرید به سراغ راه‌حل فناوری اطلاعات هیبریدی بروید، نیازمند متخصصان فنی و تراز اول هستید. به بیان دقیق‌تر، سازمان‌ها در این حوزه به افرادی نیاز دارند که در زمینه کار با واسط‌های برنامه‌نویسی کاربردی، فرآیند انتقال یک برنامه کاربردی از یک محیط محاسباتی به محیطی دیگر (درون سازمانی به ابر، خصوصی به ابر و غیره)، ساختارها و معماری توزیع شده، راه‌حل‌های نظارتی، تعامل با ارائه‌دهندگان خدمات ابری عمومی و غیره صاحب‌نظر و متخصص باشند. در این زمینه دیگر نیازی به گفتن جزییات نیست که مهارت‌های مهم شبکه از ملزومات اصلی به شمار می‌روند.
۴. نظارت بر زیرساخت فناوری اطلاعات ترکیبی
سازمان‌هایی که قصد پیاده‌سازی یک زیرساخت فناوری اطلاعات ترکیبی را دارند، باید شناخت دقیقی در ارتباط کم و کیف شبکه ارتباطی داشته باشند. به بیان دقیق‌تر، به ابزارهای نظارتی پیشرفته و سطح بالایی نیاز دارند که گزارش دقیقی در ارتباط با نحوه فعالیت برنامه‌ها و کلاینت‌ها ارائه دهند و امنیت زیرساخت را تامین کنند. این ابزارها به کارشناسان شبکه و امنیت اجازه می‌دهند در کوتاه‌ترین زمان مشکلات احتمالی را شناسایی کرده و برطرف کنند.
۵. مهارت‌های اولیه تجاری
علاوه بر مهارت‌های تخصصی و تراز اولی که به شکل اجمالی به آن‌ها اشاره کرده‌ایم، سازمان یا به عبارت دقیق‌تر، متخصصان شاغل در یک سازمان باید در ارتباط با مباحث کسب و کار اطلاعات خوبی داشته باشند و در ارتباط با مباحثی مثل فنون مذاکره در عقد قراردادها، مدیریت دقیق پروژه‌ها و جذب متخصصان تجربه کافی را داشته باشند.
نویسنده: حمیدرضا تائبی
