زیرساخت دسکتاپ مجازی (Virtual Desktop Infrastructure)
در دنیای کسب و کار، تغییرات بزرگی در حال رخ دادن است. کار از محیط خانه و معماری‌های ابر ترکیبی، به طور روزافزونی در حال رایج شدن هستند. با گسترش فعالیت کارمندان دورکار و محیط‌های کاری، مدیریت نیازهای امنیتی، زیرساختی و قابلیت کنترل، برای حفظ عملکرد یک کسب‌وکار، دشوار شده است. به همین دلیل، مدیران فناوری اطلاعات به دنبال ابزارهایی هستند که مدیریت این محیط‌ها را به صورت امن و بدون هزینه‌های گزاف تسهیل کنند. فناوری زیرساخت دسکتاپ مجازی (VDI) یکی از این راه‌حل‌های کارآمد است.
زیرساخت دسکتاپ مجازی چیست و چگونه کار می‌کند؟
زیرساخت دسکتاپ مجازی (virtual desktop infrastructure) به معنای ایجاد و مدیریت محیط‌های دسکتاپ و برنامه‌هایی است که به کارمندان اجازه می‌دهد از خارج از دفتر، در دفتر یا از یک مکان دور، به برنامه‌ها و خدمات دسترسی داشته باشند. راه‌حل‌های مجازیسازی از طریق ایجاد یک سیستم محاسباتی مجازی – که به عنوان ماشین‌های مجازی (VM) شناخته می‌شود – از پیاده‌سازی VDI پشتیبانی می‌کنند. این سیستم‌ها به سازمان‌ها اجازه می‌دهند چند برنامه و سیستم عامل را روی یک سرور فیزیکی در یک مرکز داده اجرا کنند. زیرساخت دسکتاپ مجازی با میزبانی یک سیستم عامل همه‌منظوره مثل ماکروسافت ویندوز در ماشین‌های مجازی که همگی روی یک سرور میزبان اجرا می‌شوند، فعال می‌شود.
با استفاده از سیستم عامل میزبانی شده روی یک ماشین مجازی که خود روی یک سرور میزبان قرار دارد، مدیران فناوری اطلاعات می‌توانند داده‌های سازمانی، برنامه‌ها و دسکتاپ‌ها را در یک مرکز داده مجازی مستقر کنند و به کاربران اجازه دهند در قالب یک سرویس از طریق اینترنت به دسکتاپ موردنیاز خود دسترسی داشته باشند. این راه‌حل در نقطه مقابل رایانه‌های شخصی سنتی قرار دارد که در آن کاربر از یک دستگاه نقطه پایانی شخصی فیزیکی و قابل حمل از یک مکان درون سازمان استفاده می‌کند.
هنگامی که یک راه‌حل دسکتاپ مجازی اجرا می‌شود، یک واسط اتصال (Connection Broker) یک دسکتاپ مجازی را در مجموعه منابع برای هر کارمند پیدا می‌کند تا بتواند در محیط VDI به آن متصل شود. از کارگزارهای واسط شناخته شده در این زمینه باید به Citrix Virtual Apps and Desktops، VMware Horizon، Amazon Workspaces، Microsoft Azure و Nutanix اشاره کرد.
کاربران می‌توانند از طریق هر دستگاه یا مکانی به ایمیج‌های دسکتاپ خود، مثل ماکروسافت ویندوز، به صورت امن متصل شوند. قابلیت دسترسی به برنامه‌های کاربردی از هر مکانی مفید است، زیرا نیازی نیست واقعا در دفتر خود در کنار دسکتاپ فیزیکی با یک دستگاه نقطه پایانی باشید. بنابراین، آزادی عمل دارید تا بتوانید بر مبنای اصل دستگاه‌های خود را بیاورید (BYOD) – از رایانه‌های شخصی، تبلت‌ها یا ترمینال‌های تین کلاینت از هر مکانی که برای شما راحت‌تر است به زیرساخت متصل شده و کارهای روزانه را انجام دهید.
مزایای فناوری زیرساخت دسکتاپ مجازی چیست؟
برخی از مهم‌ترین مزایای ارائه شده توسط فناوری زیرساخت دسکتاپ مجازی به شرح زیر هستند:
افزایش مقیاس‌پذیری: محاسبات ابری، بر مبنای یک زیرساخت مقیاس‌پذیر سعی می‌کنند به شکل بهینه و متناسب با نیازها، منابع موردنیاز VDI را تامین کنند. همین موضوع باعث شده کار با VDI را جذاب‌تر شود. با یکپارچه‌سازی زیرساخت دسکتاپ مجازی روی یک سرور میزبان، نیازها و خریدهای سخت‌افزاری کاهش می‌یابد، زیرا کاربران می‌توانند از هر دستگاهی به محیط‌های کاربری موردنیاز خود دسترسی داشته باشند.
مدیریت متمرکز: VDI یک ساختار مدیریت متمرکز را ارائه می‌دهد که به مدیران اجازه می‌دهد همزمان تمام دسکتاپ‌های مجازی را وصله، به‌روزرسانی و تغییر دهند. بنابراین، دیگر نیازی به تعمیر فردی یک سیستم به طور مجزا نیست که نقش مهمی در کاهش هزینه‌های سازمانی دارد. همچنین، رویکرد فوق امکان پیاده‌سازی یک استراتژی کامل بازیابی از فاجعه را فراهم می‌کند، زیرا تمام مولفه‌ها در مرکز داده ذخیره و پشتیبان‌گیری می‌شوند.
امنیت: دسکتاپ دسکتاپ مجازی به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا اصل محرمانگی را کامل حفظ کنند، زیرا برنامه‌ها روی سرور میزبان در مرکز داده و نه دستگاه کلاینت نگه‌داری می‌شوند. اگر دستگاهی زمانی سرقت یا خراب شود، می‌توان اتصال دستگاه را قطع کرد تا از داده‌های کسب‌وکار محافظت شود. با این حال، بسیار مهم است که ایمیج‌های سیستم عامل به درستی مدیریت و به‌روزرسانی شوند و تایید اعتبار کارکنان دورکار نیز به شکل دقیقی انجام شود.
دسترسی‌پذیری: زیرساخت دسکتاپ مجازی به کاربران نهایی اجازه می‌دهد تا بر مبنای اصل (BYOD) گام بردارند و از دستگاه‌های خود برای دسترسی از راه دور به فایل‌ها، برنامه‌ها و خدمات ابری از هر مکانی استفاده کنند. این رویکرد اساسا یک فضای کاری دیجیتال/دسکتاپ از راه دور ایجاد می‌کند، تجربه کاربری بهتری ایجاد می‌کند و کار از خانه را به طور قابل توجهی آسان‌تر می‌کند، زیرا کارمندان می‌توانند از رایانه‌های شخصی، تبلت‌ها، تلفن‌های هوشمند و تین کلاینت‌ها استفاده کنند.
صرفه‌جویی در هزینه‌ها: هزینه‌های سخت‌افزاری به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد، زیرا تیم فناوری اطلاعات نیازی به خرید سخت‌افزار جدید ندارد. ادغام پردازش روی سرور نیز به کاهش هزینه‌های فناوری اطلاعات کمک می‌کند.
زیرساخت دسکتاپ مجازی در مقابل دسکتاپ مجازی
زیرساخت دسکتاپ مجازی یک نوع مجازیسازی دسکتاپ است، در حالی که مجازیسازی دسکتاپ یک اصلاح کلی است که هر فناوری را پوشش می‌دهد و هدفش جداسازی دسکتاپ و سخت‌افزار از یکدیگر است. به طوری که همه چیز منطق مجازی به خود می‌گیرند. این رویکرد به کاربران اجازه می‌دهد تا دسکتاپ‌های خود را سفارشی کنند و متناسب با نیازها از آن استفاده کنند. همچنین، هرگونه تغییر اعمال شده در فضای ابری ذخیره‌سازی شده که امنیت و پایداری را به شکل قابل توجهی افزایش می‌دهد.
زیرساخت دسکتاپ پایدار در مقابل زیرساخت دسکتاپ مجازی غیرپایدار
زیرساخت دسکتاپ مجازی (Persistent VDI) پایدار دسترسی به یک دسکتاپ شخصی‌سازی شده را امکان‌پذیر می‌کند، زیرا کاربر به همان دسکتاپ متصل می‌شود. رویکرد فوق به کاربران اجازه می‌دهد تا دسکتاپ‌های خود را سفارشی کنند و تغییرات دلخواه خود را در محیط دسکتاپ مجازی اعمال کنند. به بیان دقیق‌تر، بالاترین سطح از قابلیت تنظیم و شخصی‌سازی را ارائه می‌دهد.
از سوی دیگر، زیرساخت دسکتاپ غیر پایدار (Non-persistent VDI) یک میزکار دسکتاپ است که یک اتصال تک‌مصرفی دارد و تغییرات در آن ذخیره نمی‌شوند. رویکرد زیرساخت دسکتاپ مجازی غیرپایدار برای سازمان‌هایی با کارمندانی که کارهای تکراری زیادی دارند ایده‌آل است، زیرا معمولا ارزان‌تر و آسان‌تر مدیریت می‌شود.
زیرساخت دسکتاپ مجازی در چه زمینه‌هایی مورد استفاده قرار می‌گیرد؟
مراکز تماس: زیرساخت دسکتاپ مجازی به کارمندان در مرکز تماس اجازه می‌دهد تا فقط به اطلاعات و ابزارهای مورد نیاز برای تکمیل وظایف خود دسترسی داشته باشند. این کار بهره‌وری و صرفه‌جویی در هزینه را افزایش می‌دهد.
کار از راه دور: زیرساخت دسکتاپ مجازی به اعضای تیم که ممکن است به لحاظ جغرافیایی در نقاط مختلفی قرار داشته باشند اجازه می‌دهد به شبکه‌ها، برنامه‌ها و منابع یکسان شرکت دسترسی داشته باشند، زیرا زیرساخت دسکتاپ مجازی قابلیت مدیریت همه کاربران را از طریق یک نقطه مرکزی مستقر و واحد دارد.
انطباق با مقررات: برخی از صنایع با مقررات شدیدی در زمینه ذخیره‌سازی اطلاعات محرمانه روبرو هستند که متاسفانه کارمندان‌شان به این نکته دقت نمی‌کنند. با تمرکز کردن مدیریت از طریق زیرساخت دسکتاپ مجازی، مشکل ذخیره‌سازی نادرست داده‌ها و برنامه‌ها به شکل قابل توجهی حل می‌شود.
دسترسی شخص ثالث: هنگام تعامل با یک پیمانکار یا شریک تجاری، این کارمندان برای اتصال به کل زیرساخت به سخت‌افزار متعلق به شرکت نیاز دارند. این کار برای پروژه‌های کوتاه‌مدت گران است. این امر زیرساخت دسکتاپ مجازی را به راه‌حل ایده‌آلی برای ارائه دسترسی امن به اطلاعات شرکت تبدیل می‌کند، بدون آن‌که سازمان مجبور شود برای پیمانکاران سخت‌افزار جداگانه تهیه کند.
چرا زیرساخت دسکتاپ مجازی ممکن است برای شما مناسب باشد ؟
فناوری زیرساخت دسکتاپ مجازی (VDI) بخش جدایی ناپذیری از استراتژی فناوری اطلاعات بسیاری از شرکت‌ها است، زیرا به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا هزینه‌های خود را کاهش دهند و مدیریت سیستم‌ها را ساده کنند. اهمیت VDI با توجه به اینکه شرکت‌ها به دنبال دستیابی به یک فضای کاری انعطاف‌پذیرتر هستند، به طور نمایی در حال شتاب گرفتن است، زیرا VDI دسترسی، امنیت، مقیاس‌پذیری، خودکارسازی و سهولت استفاده را برای پیاده‌سازی سریع و موثر فراهم می‌کند.
ماکروسافت چه تعریفی برای زیرساخت دسکتاپ مجازی ارائه می‌دهد؟
ماکروسافت در حوزه محاسبات ابری، فرایند تفکیک نرم‌افزار (مانند یک سیستم عامل یا یک برنامه) از سخت‌افزاری که روی آن اجرا می‌شود، را مجازیسازی توصیف می‌کند. این رویکرد وابستگی نرم‌افزار به سخت‌افزاری که باید روی آن اجرا شود را حذف می‌کند و اجازه می‌دهد روی دستگاه میزبان که سرور یا سرورهایی که قدرتمند هستند اجرا شود. برای بیشتر کاربران، آشنا‌ترین نوع به‌کارگیری مجازیسازی، زمانی است که آن‌ها به یک نسخه از دسکتاپ کاری روی یک دستگاه شخصی دسترسی پیدا می‌کنند. با این‌حال، متخصصان فناوری اطلاعات از این فناوری در ارتباط با ماشین‌های مجازی، ذخیره‌سازی، شبکه‌سازی و مجازیسازی سرور نیز استفاده می‌کنند. واقعیت این است که مجازیسازی سال‌ها است وجود دارد، اما به دلیل تقاضای جهانی برای زیرساخت فناوری اطلاعات در تعامل با راه‌حل‌های مجازیسازی به منظور انجام کار از راه دور به شیوه امن، زیرساخت دسکتاپ مجازی، در حال رونق است.
بنابراین، مجازیسازی فرایند است و “ماشین‌هایی” که با استفاده از این فرایند ایجاد می‌شوند، ماشین‌های مجازی یا به اختصار Virtual Machine نامیده می‌شوند. در حالی که سخت‌افزاری که رایانه شما را تشکیل می‌دهد فیزیکی و ملموس است، ماشین‌های مجازی، رایانه‌های مجازی هستند در قالب سرویس‌هایی هستند که سخت‌افزار آن‌ها همچون پردازنده مرکزی، هارد دیسک‌ها، رم‌ها و غیره با استفاده از نرم‌افزار تعریف می‌شوند. ماشین‌های مجازی می‌توانند برای طیف وسیعی از برنامه‌ها استفاده شوند – آن‌ها به ویژه برای اجرای محیط‌های دسکتاپ مجازی مفید هستند که در حال تبدیل شدن به هنجار در محیط کار مدرن در حال تکامل ما هستند.
برای روشن شدن بهتر موضوع، باید به این نکته اشاره داشته باشیم که سخت‌افزار پشت ماشین‌های مجازی کاملا واقعی هستند! در شرایطی که یک کامپیوتر شخصی سخت‌افزار اختصاصی خود را دارد، یک ماشین مجازی به منابع سخت‌افزاری یک سرور فیزیکی که به شکل منطقی از یکدیگر جدا شده‌اند دسترسی دارد. به طوری که چند ماشین مجازی می‌توانند به شکل مستقل به سخت‌افزار فیزیکی یکسانی که به اشتراک قرار گرفته است، دسترسی داشته باشند. این فرایند به عنوان مجازیسازی سرور شناخته می‌شود و از یک فناوری جالب به نام هایپروایزر استفاده می‌کند که نرم‌افزاری است که سخت‌افزار فیزیکی و “سخت‌افزار” مجازی ماشین مجازی را ادغام می‌کند. این معماری به متخصصان فناوری اطلاعات اجازه می‌دهد تا ماشین‌های مجازی را راه‌اندازی و مدیریت کنند و به VMهایی که سیستم‌های عامل مختلف مانند ویندوز یا لینوکس را اجرا می‌کنند اجازه می‌دهد تا روی همان سخت‌افزار اجرا شوند.
Virtual Desktop Infrastructure چیست؟
ماکروسافت زیرساخت دسکتاپ مجازی، که اغلب به اختصار VDI نامیده می‌شود را زیرساخت فناوری اطلاعاتی توصیف می‌کند که به شما اجازه می‌دهد از هر دستگاهی مانند رایانه شخصی، تلفن هوشمند یا تبلت خود به سیستم‌های کامپیوتری سازمانی دسترسی داشته باشید. در این حالت، شرکت نیازی به ارائه، مدیریت، تعمیر و جایگزینی یک دستگاه فیزیکی ندارد. کاربران مجاز می‌توانند از طریق یک نرم‌افزار کلاینت یا مرورگر دسکتاپ امن به سرورها، فایل‌ها، برنامه‌ها و خدمات شرکت از هر دستگاه تایید شده دسترسی داشته باشند.
زیرساخت دسکتاپ مجازی، به شما امکان می‌دهد وظایف سنتی کامپیوترهای دسکتاپی را روی سرورهای مرکزی اجرا کنید و دغدغه‌ای از بابت خرابی ناگهانی سیستمی که از آن استفاده می‌کنید، نداشته باشید. همین مسئله باعث شده تا فناوری فوق در محیط‌های تجاری برای پشتیبانی از کارکنان دورکار و شعب و ارائه دسترسی به پیمانکاران و شرکا به گزینه محبوبی تبدیل شود. همچنین، لازم به توضیح است که VDI به محافظت از برنامه‌ها و داده‌های حساس شرکت (که خود می‌توانند از مراکز داده بسیار امن اجرا شوند) کمک می‌کند و به کاربران اجازه می‌دهد از دستگاه‌های خود بدون نگرانی در مورد ترکیب داده‌های شخصی با دارایی‌های شرکت استفاده کنند.
راه‌های مختلفی برای ارائه دسکتاپ‌ها و برنامه‌های مجازی به کاربران وجود دارد – زیرساخت میزکار مجازی یکی از گزینه‌های محبوب است، اما انواع دیگر VDI مانند دسکتاپ به عنوان یک سرویس (DaaS) نیز وجود دارند. این خدمات به دلایل مختلفی از جمله بهبود امنیت، عملکرد، تمرکز، کاهش نیازهای سخت‌افزاری و صرفه‌جویی در هزینه، علاوه بر توانایی کارمندان برای انجام کار خود از هر نقطه از جهان، محبوبیت بیشتری پیدا کرده‌اند.
زیرساخت دسکتاپ مجازی چگونه کار می‌کند؟
از آنجایی که VDI توسط مجموعه گسترده‌ای از ماشین‌های مجازی در حال اجرا بر روی نرم‌افزار هایپروایزر پشتیبانی می‌شود، محیط‌های VDI می‌توانند نسبت به محیط‌های دسکتاپ از راه دور پیچیده‌تر شوند. VDI از سخت‌افزار سرور برای اجرای سیستم‌های عامل دسکتاپ (OS) مانند ویندوز یا لینوکس یا سایر برنامه‌های نرم‌افزاری روی یک ماشین مجازی با سیستم عامل دسکتاپ میزبانی شده روی یک سرور مرکزی در یک مرکز داده فیزیکی استفاده می‌کند. ارائه‌دهندگان ابری معمولا دو نوع دسکتاپ مجازی را ارائه می‌دهند – پایدار و غیرپایدار – که هر کدام مزایایی برای موارد استفاده مختلف دارند.
یک دسکتاپ مجازی پایدار یک گزینه خوب برای کاربرانی مانند توسعه‌دهندگان و متخصصان فناوری اطلاعات است و تمهیدات لازم را برای کاربرانی که نیاز به مجوزهای ارتقا یافته دارند، فراهم می‌کند. از آنجایی که آن‌ها بالاترین سطح شخصی‌سازی و سازگاری با برنامه را ارائه می‌دهند، دسکتاپ‌های مجازی پایدار معمولا هزینه بیشتری به ازای هر کاربر در مقایسه با انواع غیرپایدار دارند.
یک دسکتاپ مجازی غیرپایدار سطح دیگری از شخصی‌سازی را ارائه می‌دهد، اما لایه شخصی‌سازی را از سیستم عامل زیرین جدا می‌کند. این رویکرد به کاربر اجازه می‌دهد تا وارد ماشین مجازی شود و یک تجربه شخصی‌سازی شده دریافت کند، اما شخصی‌سازی “پایدار” نخواهد بود و پس از خروج کاربر حذف می‌شود. دسکتاپ‌های غیرپایدار یک راه‌حل مقرون به صرفه‌تر ارائه می‌دهند و یک گزینه خوب برای افرادی هستند که در محیط‌هایی مانند آزمایشگاه‌های کامپیوتر، مراکز تماس یا کیوسک‌های خرده فروشی کار می‌کنند.
نویسنده: حمیدرضا تائبی
برای خواندن شرایط گارانتی و خدمات پس از فروش، روی لینک زیر کلیک کنید.
