ping (networking utility)

یک ابزار شبکه‌ای است که برای آزمایش میزان دسترسی‌پذیری یک میزبان در شبکهٔ پروتکل اینترنت به کار می‌رود و می‌تواند زمان رفت و برگشت برای بسته‌های فرستاده شده از میزبان تا یک رایانهٔ مقصد را بر حسب میلی ثانیه محاسبه کند.
ping به وسیله فرستادن یک بسته درخواست انعکاس با پروتکل ICMP به هدف منتظر ماندن برای گرفتن پاسخ از نوع ICMP عمل می‌کند. در این فرایند زمان رفت و برگشت محاسبه می‌شود و هر گونه از دست دادن بسته ثبت می‌شود. در آخر نتیجه چاپ شده از این فرایند، جمع‌بندی‌های آماری از پاسخ بسته‌های رسیده شامل بیشترین، کمترین، میانگین زمان رفت و برگشت بسته‌ها و گاهی انحراف معیار از این میانگین خواهد بود.
کاربرد ابزار ping بیشتر برای آزمایش وصل بودن یا نبودن کامپیوتر میزبان می‌باشد، اگر شبکه ارتباطی به درستی ایجاد شده باشد زمان تأخیر بین دو کامپیوتر به نمایش در خواهد آمد. ping گزینه‌های خط فرمانی مختلفی دارد که در هر سیستم‌عاملی متفاوت است که می‌تواند بنا به نیاز ما حالت‌های خاص عملیاتی را فعال کند. این گزینه‌ها می‌توانند سایز بستهٔ آزمایشی را تغییر اندازه دهد، یا انجام ping به صورت تکراری برای دفعات محدود یا انجام دادن ping flood (نوعی از حملات DoS]) هست.