Internet protocol suite (TCP/IP)

مجموعه پروتکل اینترنت

مجموعه پروتکل اینترنت یک مدل مفهومی و مجموعه پروتکل های ارتباطی است که در اینترنت و شبکه های رایانه ای مشابه مورد استفاده قرار می گیرد و یک توصیف خلاصه لایه TCP/IP برای ارتباطات و طراحی پروتکل شبکه کامپیوتری است. این مجموعه معمولاً به عنوان TCP/IP شناخته می شود زیرا پروتکل های اساسی در این مجموعه که عبارتند از پروتکل کنترل انتقال (TCP) و پروتکل اینترنت (IP) را داراست.
TCP/IP، یکی از مهم‌ترین پروتکل‌های بکار گرفته شده در شبکه‌های رایانه‌ای است. اینترنت به عنوان بزرگترین شبکه موجود، از پروتکل نامبرده به منظور برقراری ارتباط دستگاه‌های گوناگون بهره می‌گیرد. پروتکل، مجموعه قوانین مورد نیاز جهت قانونمند نمودن چگونگی ارتباطات در شبکه‌های رایانه‌ای است.
امروزه بیشتر شبکه‌های رایانه‌ای بزرگ و اغلب سیستم‌های عامل های موجود از پروتکل TCP/IP، استفاده و پشتیبانی می‌نمایند. TCP/IP، امکانات لازم برای ارتباط دستگاه‌های ناهمسان را فراهم می‌آورد. از ویژگی‌های مهم این پروتکل، می‌توان به مواردی همچون: اجراپذیری بر روی محیط‌های گوناگون، ضریب اطمینان بالا و توسعه‌پذیری آن اشاره کرد. از این پروتکل، برای دستیابی به اینترنت و بهره‌مندی از خدمات گوناگون آن همچون وب یا رایانامه استفاده می‌گردد. گوناگونی پروتکل‌های موجود در پشته TCP/IP و ارتباط منطقی و سامان مند آن‌ها با یکدیگر، امکان برقراری ارتباط در شبکه‌های رایانه‌ای را با اهداف متفاوت، فراهم می‌نماید. فرایند برقراری یک ارتباط، شامل فعالیت‌های متعددی نظیر: تبدیل نام کامپیوتر به آدرس IP معادل، جانمایی رایانه مقصد، بسته‌بندی اطلاعات، آدرس دهی و مسیریابی داده‌ها به منظور تراگسیل موفقیت‌آمیز داده‌ها به مقصد مورد نظر، بوده که توسط مجموعه پروتکل‌های موجود در پشته TCP/IP انجام می‌گیرد.