Field-programmable gate array (FPGA)

مدار مجتمع دیجیتال برنامه‌پذیر

یک آرایه دروازه برنامه‌پذیر در محل (FPGA) یک مدار یکپارچه طراحی شده‌است که پس از ساخت، توسط مشتری یا طراح قابل برنامه‌ریزی در محل خود است - از این رو به آن «برنامه‌پذیر در محل» گفته می‌شود. پیکربندی FPGA به‌طور کلی با استفاده از یک زبان توصیف سخت افزاری (HDL)، مشابه آنچه که برای یک مدار یکپارچه خاص برنامه (ASIC) مورد استفاده قرار می‌گیرد، مشخص می‌شود. (نمودارهای مدار قبلاً برای مشخص کردن پیکربندی استفاده شده بود، همانطور که برای ASICها بود، اما این به‌طور فزاینده‌ای نادر است.)

FPGAها حاوی آرایه‌ای از بلوک‌های منطقی برنامه‌ریزی شده و سلسله مراتبی از اتصالات مجدد قابل تنظیم است که اجازه می‌دهد بلوک‌ها با یکدیگر هماهنگ شوند، مانند بسیاری از دروازه‌های منطقی که می‌توانند در پیکربندی‌های مختلف به یکدیگر متصل شوند. بلوک‌های منطقی را می‌توان برای انجام وظایف ترکیبی پیچیده یا گیت منطقی ساده مانند AND و XOR پیکربندی کرد. در اکثر FPGAها، بلوک‌های منطقی شامل عناصر حافظه می‌شوند که ممکن است فلیپ فلاپ‌های ساده یا بلوک‌های کامل تر حافظه باشد.