Application-specific integrated circuit (ASIC)

مدارهای مجتمع با کاربرد خاص

مدارهای مجتمعی هستند که به منظور انجام عملیات خاص، طراحی و بهینه‌سازی شده‌اند . به عنوان مثال یک پردازنده که در گوشی موبایل مورد استفاده قرار می‌گیرد نمونه‌ای از این نوع تراشه‌ها است. استفاده از تراشه‌های ASIC به افزایش کارایی سیستم منتهی می‌شود اما طرح ایجاد شده، دیگر انعطاف‌پذیر نیست. در مقابل، پردازنده‌ها با وجود انعطاف‌پذیری از قابلیت‌های لازم برخوردار نیستند . FPGA‌ها راه حلی برای ایجاد یک سیستم با انعطاف‌پذیری بالا و کارایی مورد نیاز می‌باشند . در ASIC های اولیه از فناوری آرایه گیت استفاده می‌شد. اولین برنامهٔ تجاری موفق در سال‌های ۱۹۸۱ و ۱۹۸۲ در رایانه‌های ۸ بیتی سری ZX اتفاق افتاد.