ارتباط غیراتصال گرا ارتباط غیر اتصال گرا یک روش انتقال داده است که در شبکه‌های سوئیچینگ بسته استفاده می‌شود و به وسیلهٔ آن هر واحد داده به‌طور منحصر به فرد آدرس دهی شده و براساس اطلاعات هر واحد مسیر یابی می‌شود.
در ارتباط غیر اتصال گرا بین دو نقطهٔ پایانی شبکه، یک پیام می‌تواند بدون هماهنگی قبلی از یک نقطهٔ پایانی به نقطهٔ دیگر فرستاده شود. وسیلهٔ موجود در انتهای ارتباط، بدون حصول اطمینان از اینکه گیرنده در دسترس و آمادهٔ دریافت داده‌ها میباشد؛ داده‌ها را به دیگری منتقل می‌کند. تعدادی از پروتکل‌ها با درخواست ارسال مجدد امکان اصلاح خطا را می‌دهند. پروتکل اینترنت (IP) و پروتکل دادهٔ کاربر(UDP) پروتکل‌های غیر اتصال گرا می‌باشند.
مزیت ارتباط‌های غیراتصال گرا در مقابل ارتباط‌های اتصال گرا، سربار کم تر آن‌ها میباشد همچنین امکان عملیات چند پخشی یاmulticast که در آن داده‌های یکسانی به چندین مقصد در شبکه فرستاده می‌شوند را فراهم می‌کند.
برچسب ها:
